Vraag

Wat is de regelgeving op het eten van paardenvlees?

Antwoord

Alle lof zij Allah.

De meerderheid van de geleerden is van mening dat het toegestaan is om paardenvlees te eten vanwege de overlevering die daarover is verhaald. Er is overgeleverd van Djaabir ibnoe cAbdillaah dat hij zei: “Op de dag van Khaybar verbood de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) het eten van het vlees van tamme ezels, maar hij verleende toestemming met betrekking tot paarden.”

(al-Boekhaarie en Moeslim)

Er is verhaald dat Asmaa’ bintoe abie Bakr zei: “Ten tijde van de Profeet (vrede zij met hem) slachtten we een paard en aten het op.”

(al-Boekhaarie en Moeslim)

Er is overgeleverd dat Djaabir zei: “We reisden met de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) en we waren gewoon om paardenvlees te eten en hun melk te drinken.”

(ad-Daaraqoetnie en al-Bayhaqie.
Imam an-Nawawie zei: “Met een Sahieh Isnaad.”)

Andere geleerden – inclusief Aboe Haniefah en zijn twee metgezellen – zijn van mening dat het afkeurenswaardig is om paardenvlees te eten. Zij haalden een Koranvers en een overlevering aan als bewijs hiervoor. Het betreft het volgende vers (interpretatie van de betekenis):

“En (Hij schiep) het paard, de muilezel, en de ezel, zodat jullie erop kunnen rijden en (zij zijn) als een sieraad…” (Soerat an-Nahl: 8)

Zij zeiden: “Hij zei niets over het eten van hen, maar Hij vermeldde wel het eten van veedieren in een voorafgaand vers (interpretatie van de betekenis):

“En Hij schiep het vee voor jullie: warmte en nut zijn erin, en jullie eten ervan.” (Soerat an-Nahl: 5)

De geleerden reageerden daarop door op te merken dat het benoemen van het berijden en versieren niet betekent dat dit hun enige voordelen zijn. Deze twee zijn eerder uitverkoren om vermeld te worden, omdat paarden in de meeste gevallen hiervoor gebruikt worden. Dit is zoals het vers waarin Allah, de Verhevene, zegt (interpretatie van de betekenis):

“Verboden voor jullie zijn het kadaver, het bloed en het vlees van het varken…” (Soerat al-Maa’idah: 3)

Vlees wordt hier genoemd omdat dat hetgeen is wat in de meeste gevallen wordt gegeten. De moslims zijn het er unaniem over eens dat het vet, bloed en alle andere delen van het varken ook verboden zijn. En zij zeiden: “Dus Allah maakt geen melding van draaglast op paarden, hoewel Hij met betrekking tot veedieren zegt (interpretatie van de betekenis):

“En zij dragen lasten voor jullie…” (Soerat an-Nahl: 7)

Dit betekent niet dat het Haraam is om paarden te gebruiken om gewicht te vervoeren.”

(al-Madjmoe’)

De overlevering die zij aanhalen is de overlevering die is verhaald van Khalied ibn ul-Walied, dat hij zei: “De Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) verbood het vlees van paarden, muildieren en ezels, en ieder wild dier dat slagtanden heeft.”

(Aboe Daawoed, an-Nasaa’ie en Ibnoe Maadjah)

Dit is een zwakke (Da’ief) overlevering en is zo geclassificeerd door Sheikh al-Albaanie in Dacief Abie Daawoed.

Al-Haafidh Moesa ibn Haroen zei: “Dit is een zwakke overlevering.” Al-Boekhaarie zei: “Deze overlevering vereist nader onderzoek.”

Al-Bayhaqie zei: “Dit is een Moedtarab (wisselvallige) Isnaad (keten), en voeg daaraan toe dat dit in strijd is met de overleveringen van betrouwbare overleveraars die zeggen dat het eten van paardenvlees is toegestaan. Al-Khattaabie zei: “Er is iets mis met zijn Isnaad.” Aboe Daawoed zei: “Deze overlevering is Mansoekh (opgeheven).” An-Nasaa’ie zei: “De overlevering waarin staat dat het (eten van paardenvlees) is toegestaan, is degelijker. Het is waarschijnlijker – als dit Sahieh is – dat het opgeheven is vanwege hetgeen is vermeld in de Sahieh overlevering: “Toestemming werd gegeven om paardenvlees te eten.”

(al-Madjmoe’, boekdeel 9, blz. 5-7)

En Allah weet het beste.

Al-Yaqeen.com
Islamqa.com

Vraag

Is het toegestaan om eenden- en duivenvlees te nuttigen?

Antwoord

Alle lof zij Allah.

Oorspronkelijk geldt dat het nuttigen van eten en drinken toegestaan is, totdat het tegendeel bewezen is dat het verboden is. Allah, de verhevene, zegt (interpretatie van de betekenis):

“Hij is Degene Die voor jullie alles geschapen heeft wat op aarde is…”

(Soerat al-Baqarah: 29)

Er is verhaald dat Ibn cAbbaas heeft gezegd: “De mensen van al-Djaahiliyyah (pre-islamitische tijd) waren gewoon sommige dingen te eten en sommige dingen niet, omdat ze het onsmakelijk vonden. Daarna zond Allah Zijn Profeet (vrede zij met hem) en openbaarde Zijn Boek. Hij maakte het toegestane Halaal en verbood wat Haraam is. Hetgeen Halaal is, is toegestaan en hetgeen Haraam is, is verboden. En hetgeen waarover wordt gezwegen is jullie vergeven.” Daarna reciteerde hij (interpretatie van de betekenis):

“Zeg: “Ik vind in wat aan mij is geopenbaard geen verbod dat een eter iets eet, behalve…”

(Soerat al-Ancaam: 145)

(Aboe Daawoed en Sahieh verklaard door Sheikh al-Albaanie)

Al-Haafidh Ibnoe Hadjar heeft gezegd: “De tweede soort is hetgeen waar geen verbod over bekend is. Deze soort is toegestaan. Maar alleen op voorwaarde dat het op de juiste wijze wordt geslacht, zoals eenden en watervogels.”

(Fath ul-Baarie)

Er is geen bewijs bekend over een verbod op het eten van eenden en duiven. En daarom keren we terug naar het basisprincipe, namelijk dat het toegestaan is. In feite is de toelaatbaarheid van het eten van duiven terug te voeren naar de metgezellen. Zij oordeelden dat indien een Moehrim (iemand die in staat van Ihraam verkeert) jacht maakt op de duiven van Moeharram, dat de boetedoening hiervoor een schaap is. Dit geeft aan dat het toegestaan is om het te nuttigen.

Ibnoe Qoedaamah heeft gezegd: “Hetzelfde oordeel werd gehanteerd door cOmar, cOethmaan, Ibn cOmar, Ibn cAbbaas en Naafic ibnoe cAbdil-Haarith…”

(al-Moeghnie, boekdeel 3, blz. 274)

Imaam an-Nawawie heeft gezegd: “Onze metgezellen zijn het er unaniem over eens dat het toegestaan is om struisvogels, kippen, eenden, hazelhoen, vogels, mussen, fazanten en duiven te eten.”

(Sharh ul-Mahdhab, boekdeel 7, blz. 22)

Ook zei hij: “Alles wat in het water en aan land leeft, inclusief de watervogels zoals eenden, ganzen en dergelijke, is Halaal zoals hierboven genoemd. Maar als zij een natuurlijke dood sterven, is het niet Halaal. En hier bestaat geen meningsverschil over onder de geleerden. Hetgeen hier van belang is, is dat het op de juiste wijze wordt geslacht.”

(Sharh ul-Mahdhab, boekdeel 9, blz. 35)

En Allah weet het het beste.

Al-Yaqeen.com
Islamqa.com

Vraag

Wat is het oordeel over het eten van slakken? Neem hierbij in acht dat het bereiden van gerechten met slakken vereist dat ze levend worden gekookt. En dienden slakken als voedsel in de tijd van de Profeet (vrede zij met hem)?

Antwoord

Alle lof zij Allah.

Slakken zijn er in twee soorten, landslakken en zeeslakken. Landslakken vallen onder dezelfde categorie als ‘insecten en ongedierte’ die geen stromend bloed hebben. Zeeslakken vallen onder de categorie schelpdieren, welke zeedieren zijn.

In al-Mawsoecah al-cArabiyyah al-cAalamiyyah staat: “De slak is een ongewerveld zeedier dat een soort schelpdier is. De meeste slakken hebben een uitwendige schelp; sommige slakken hebben een kleine platte schelp boven of onder de huid, maar de meeste slakken hebben helemaal geen schelp.

Landslakken hebben een paar voelsprieten, met één oog aan het einde van de langste voelspriet. De grote landslak wordt gezien als een schadelijk ongedierte, omdat deze een vraatzuchtige begeerte heeft voor planten. Ze kunnen een lengte bereiken van tien centimeter.”

Wat betreft het oordeel over het eten van slakken:

1. (Het eten van) landslakken valt onder het oordeel van het eten van ‘insecten’. Het merendeel van de geleerden is van mening dat het verboden is. Imam an-Nawawie zei: “Het oordeel van de geleerden aangaande landinsecten en ons standpunt is dat het Haraam is. Dit was de mening van Imam Aboe Haniefah, Imam Ahmad en Daawoed. Imam Maalik heeft gezegd: “Het is Halaal.”

(al-Madjmoec, boekdeel 9, blz. 16)

Ibn Hazm heeft gezegd: “Het is niet toegestaan om landslakken of andere ‘insecten en ongedierte’ te eten, zoals gekko’s, kakkerlakken, mieren, bijen, vliegen, wespen, wormen, luizen, vlooien, wandluizen, muggen of iets anders van die soort. Allah zegt namelijk (interpretatie van de betekenis):

“Verboden voor jullie zijn het kadaver…” en “…behalve wat jullie geslacht hebben…”

(Soerat al-Maa’idah: 3)

En er is authentiek bewijs dat het slachten slechts gedaan kan worden in de nek of in de boven borst. Als het dus niet mogelijk is om het dier te slachten, dan is er geen enkele manier waarop men het kan eten, behalve wanneer het dood is. Dat wil zeggen dat het dier niet correct is geslacht, dus is het Haraam.”

(al-Moehalla, boekdeel 6, blz. 76-77)

Volgelingen van de Maaliki wetschool hebben niet vastgesteld dat een schepsel zonder stromend bloed geslacht moet worden. Zij plaatsten het echter onder dezelfde regelgeving als sprinkhanen. Het ‘slachten’ daarvan vindt plaats middels het koken, braden of het doorboren ervan met een stok of naald totdat het dood is, terwijl men de Naam van Allah erover noemt.

In al-Moedawwanah staat: “Imam Maalik werd in al-Maghrib (Noord-Afrika) gevraagd over wat een slak genoemd wordt en gevonden wordt in de woestijnen op de bomen, en of deze gegeten kan worden? Hij zei: “Ik denk dat het hetzelfde is als de sprinkhaan. Indien het levend gevangen wordt en vervolgens gekookt of geroosterd wordt, dan denk ik niet dat er iets mis is met het eten ervan. Maar als het dood gevonden wordt, mag het niet gegeten worden.”

(boekdeel 1, blz. 542)

Aboel-Walied al-Baadjie heeft gezegd: “Indien dat bewezen is, dan is de regelgeving omtrent slakken hetzelfde als de regelgeving over sprinkhanen. Imam Maalik zei dat de ‘slachting’ervan geschiedt middels het koken of doorboren ervan met een stok of naald totdat het dood gaat. En de Naam van Allah dient genoemd te worden tijdens deze handeling, zoals dit wordt genoemd bij het afsnijden van de koppen van sprinkhanen.”

(al-Moentaqaa ash-Sharh al-Moewatta’, boekdeel 3, blz. 110)

2. Zeeslakken zijn Halaal, vanwege de algemene instemming met betrekking tot het eten van zeevruchten. Allah zegt (interpretatie van de betekenis):

“Toegestaan voor jullie is de jacht op de waterdieren, wat daarvan eetbaar is, als genieting voor jullie en voor de reizigers.”

(Soerat al-Maa’idah: 96)

Imam al-Boekhaarie verhaalde dat cOmar ibn ul-Khattaab zei: “Waterspel is hetgeen waarop gejaagd wordt, en diens voedsel is wat de zee eruit gooit (aan wal).”

Ook heeft Imam al-Boekhaarie overgeleverd van Shoerayh (metgezel van de Profeet) dat hij zei: “Alles in de zee is Madhboeh (geslacht).”

Maar we hebben geen enkele overlevering gezien waaruit blijkt dat de Profeet (vrede zij met hem) slakken heeft gegeten.

Samengevat kunnen we zeggen: de mogelijkheid om slakken te eten geldt voor zowel land- als zeeslakken. Indien deze levend gekookt worden, dan is daar niets op tegen. Dit omdat landslakken geen bloed bevatten zodat gezegd kan worden dat ze correct geslacht moeten worden en het bloed eruit dient te vloeien. En zeeslakken vallen onder de algemene toelaatbaarheid van jacht op waterdieren en voedsel (uit het water).

En Allah weet het het beste.

Al-Yaqeen.com
Islamqa.com